Ik verbleef op het Don Bosco internaat in de schooljaren 2013-2014 en 2014-2015, terwijl ik de opleiding Printmedia ontwerp volgde.
Wat mij vooral is bijgebleven, zijn de plezante avonden met vrienden na school, de activiteiten op woensdagnamiddag, de menselijkheid van zowel de opvoeders als de directie en tegelijk de structuur die ik toen nodig had.
Na mijn studies volgde ik nog een extra bacheloropleiding en vandaag werk ik als zelfstandig grafisch vormgever.
Zonder het internaat en de mensen daar had ik waarschijnlijk niet gestaan waar ik nu sta. Het heeft mij discipline bijge...Ik verbleef op het Don Bosco internaat in de schooljaren 2013-2014 en 2014-2015, terwijl ik de opleiding Printmedia ontwerp volgde.
Wat mij vooral is bijgebleven, zijn de plezante avonden met vrienden na school, de activiteiten op woensdagnamiddag, de menselijkheid van zowel de opvoeders als de directie en tegelijk de structuur die ik toen nodig had.
Na mijn studies volgde ik nog een extra bacheloropleiding en vandaag werk ik als zelfstandig grafisch vormgever.
Zonder het internaat en de mensen daar had ik waarschijnlijk niet gestaan waar ik nu sta. Het heeft mij discipline bijgebracht en waardevolle vriendschappen opgeleverd.
Ik ben het internaat tot heden dankbaar voor de mooie, leerzame jaren.

Tussen 2013 en 2017 volgde ik de opleiding bouwtechnieken als intern aan Don Bosco Sint-Denijs-Westrem.
Het is een periode waar ik nog vaak aan terugdenk.
Het internaat was voor mij een vertrouwde plek, waar mijn vrienden waren en waar ik de juiste begeleiding kreeg in mijn studies.
Wanneer bepaalde leerstof niet duidelijk was, kon je altijd terecht bij de opvoeders of bij andere internen.
Het is een plek waar ik kennis maakte met rugby, een sport die ik vandaag nog steeds beoefen in competitieverband.
Ik leerde er zelfstandig werken, maar ook samenwerken en omgaan met ande...Tussen 2013 en 2017 volgde ik de opleiding bouwtechnieken als intern aan Don Bosco Sint-Denijs-Westrem.
Het is een periode waar ik nog vaak aan terugdenk.
Het internaat was voor mij een vertrouwde plek, waar mijn vrienden waren en waar ik de juiste begeleiding kreeg in mijn studies.
Wanneer bepaalde leerstof niet duidelijk was, kon je altijd terecht bij de opvoeders of bij andere internen.
Het is een plek waar ik kennis maakte met rugby, een sport die ik vandaag nog steeds beoefen in competitieverband.
Ik leerde er zelfstandig werken, maar ook samenwerken en omgaan met anderen in groep. Die vaardigheden neem ik vandaag nog altijd mee in mijn professionele carrière.

Durf te kiezen voor het internaat: Een avontuur wacht!
Als je het woord internaat hoort, spoken er misschien meteen beelden door je hoofd van saaie regels, gevangenisachtig eten en superstrenge mensen. "Niks voor mij!", denk je dan.
Maar niets is minder waar! Laat me je meenemen naar mijn eigen ervaring, van 1998 tot 2004, en je laten zien hoe het internaat mijn leven heeft verrijkt en een tijd vol avontuur was.
Ik woonde in Brussel en had mijn eerste twee jaar middelbaar in Vilvoorde gedaan. Toen kwam die moeilijke beslissing voor mijn derde jaar: wat, waar en hoe? Net als ...Durf te kiezen voor het internaat: Een avontuur wacht!
Als je het woord internaat hoort, spoken er misschien meteen beelden door je hoofd van saaie regels, gevangenisachtig eten en superstrenge mensen. "Niks voor mij!", denk je dan.
Maar niets is minder waar! Laat me je meenemen naar mijn eigen ervaring, van 1998 tot 2004, en je laten zien hoe het internaat mijn leven heeft verrijkt en een tijd vol avontuur was.
Ik woonde in Brussel en had mijn eerste twee jaar middelbaar in Vilvoorde gedaan. Toen kwam die moeilijke beslissing voor mijn derde jaar: wat, waar en hoe? Net als veel jongeren van die leeftijd wist ik het ook niet meteen.
Maar mijn oudste broer had er al enkele jaren vóór mij op internaat gezeten, en ik voelde een ingeving: ik wilde in zijn voetsporen treden. Zo werd ik "de kleine broer van..." en begon mijn internaatavontuur.
Mijn ouders hadden destijds een drukke winkel, maar ik kwam niets tekort en ze steunden me volop in mijn beslissing om naar het internaat van Don Bosco Technisch Instituut te gaan en me te verdiepen in de bouw.

Het Begin: Een Sprong in het Diepe, Maar Nooit Alleen!
Elke week stapte ik met mijn koffer de trein op. Toegegeven, het begin was niet altijd makkelijk. Maar ik was nooit alleen. Klasgenoten, vrienden en opvoeders stonden altijd voor me klaar en hielpen waar nodig.
Er was altijd wel iemand in de buurt, of het nu een vriend was om mee te praten of een opvoeder voor een luisterend oor. En wilde je even rust? Dan had je je eigen kamer om je terug te trekken.

Meer Dan Alleen Studie: Plezier, Sport en Groei
Sport en ontspanning kwamen zeker niet tekort! Achter de school waren er speelvelden en we mochten de turnzaal van de school gebruiken.
Binnen hadden we tafelvoetbal, biljart, tv, gezelschapsspelen en zelfs een piano. Ook waren er gedeelde pc"s (want toen had nog niet iedereen een eigen computer).
Er was vanalles om je te amuseren met mede-internen, of ze nu van Don Bosco Zwijnaarde waren of van Don Bosco Sint-Denijs-Westrem. Je had dus continu vrienden om je heen, en als je geluk had, zelfs klasgenoten, zoals ik er twee had.
Elke avond sloten we de dag af met een bezinningsmoment. Iedereen kwam samen en de opvoeder of één van ons bracht iets: een tekstje, een gedicht, iets om over na te denken, met passende muziek erbij. Zo konden we rustig onze kamer in, klaar voor de nacht.

Het eten? Een heerlijke verrassing!
En dan het eten! Velen denken dat het eten in grote keukens niet lekker kan zijn, maar ze hebben het mis. Er was een ruime keuze en meer dan genoeg om je ziek te eten!
Het internaat en de school deelden dezelfde keuken, dus je kon elke dag genieten van lekkere maaltijden.

Zou ik het opnieuw doen? Zonder twijfel!
Als ik de tijd kon terugdraaien en het opnieuw moest doen? Direct! Het was zo"n leuke tijd met kameraden om me heen. We hebben zoveel gelachen, gekletst en vooral zelfstandig leren worden en leren leven in een grote groep.
Wat nog mooier is, is dat je er vriendschappen voor het leven sluit die zelfs kunnen leiden tot het getuige zijn op een bruiloft, of dat een geliefde opvoeder zelfs je ceremonie verzorgt!

2013-2017 Van het derde tot het zesde middelbaar zat ik op internaat in Don Bosco.
Er zijn veel zaken die ik kan neerschrijven als goede herinneringen.
Over de jaren heen heb ik tijdens mijn internaatstijd veel bijgeleerd: over afspraken maken en deze nakomen, over samenleven met leeftijdsgenoten, en over respectvol omgaan met elkaar en met vertrouwen.
Dat was niet altijd gemakkelijk. Ik was een van de kleinsten van de groep en moest al snel leren mijn mannetje te staan. Ik heb toen een dik vel gekweekt, iets wat me tot op de dag van vandaag nog altijd helpt, en waar ik zeker dankb...2013-2017 Van het derde tot het zesde middelbaar zat ik op internaat in Don Bosco.
Er zijn veel zaken die ik kan neerschrijven als goede herinneringen.
Over de jaren heen heb ik tijdens mijn internaatstijd veel bijgeleerd: over afspraken maken en deze nakomen, over samenleven met leeftijdsgenoten, en over respectvol omgaan met elkaar en met vertrouwen.
Dat was niet altijd gemakkelijk. Ik was een van de kleinsten van de groep en moest al snel leren mijn mannetje te staan. Ik heb toen een dik vel gekweekt, iets wat me tot op de dag van vandaag nog altijd helpt, en waar ik zeker dankbaar voor ben.
Versta me niet verkeerd: de opvoeder was er altijd om raad te geven en om mensen aan te spreken op ongepast gedrag. Ook kreeg je hulp of een duwtje in de juiste richting. Je staat er nooit alleen voor, je zit in een leefgroep en die wordt een beetje als familie.

Tijdens het jaar kreeg je een aantal internaatrapporten (gelukkig hoefde je daar niet voor te studeren). De vaste studiemomenten waren voor mij een echte meerwaarde, met bijvoorbeeld veel nuttige tips van Maarten in mijn eerste jaar, zoals: “Hou je bureau proper, dat leidt minder af en dan kun je beter studeren.”
De keuze om op internaat te gaan, was en is nog steeds een van de beste beslissingen die ik ooit heb genomen. Tot op de dag van vandaag spreek ik nog regelmatig af met oud-internen. Zij zijn echte vrienden voor het leven geworden, en helpen mij nog steeds op regelmatige basis wanneer ik ergens mee zit.
Dit is een korte samenvatting van mijn ervaring op Don Bosco. Het klinkt misschien als een grote stap, maar de opvoeders gaan samen met je op pad, je staat er nooit alleen voor.

Dankzij het Don Bosco internaat Gent heb ik een goed diploma.
Zij hebben mij heel goed begeleid en studiekansen gegeven en extra begeleiding. We deden heel veel leuke activiteiten doorheen de jaren, er was regelmatig een feestje, we leerde ons eerste pint drinken.
Nu 21 jaar later heb ik een heel goeie droomjob in de bouw met de graafmachine en ook zelfstandig in bijberoep dj / karaoke en volkspelen en spelletjes verhuur.
Ik denk dat als het internaat er voor mij niet was geweest, dan zou ik niet staan waar ik nu sta in het leven, dus bedankt voor alles iedereen die mij toen begel...Dankzij het Don Bosco internaat Gent heb ik een goed diploma.
Zij hebben mij heel goed begeleid en studiekansen gegeven en extra begeleiding. We deden heel veel leuke activiteiten doorheen de jaren, er was regelmatig een feestje, we leerde ons eerste pint drinken.
Nu 21 jaar later heb ik een heel goeie droomjob in de bouw met de graafmachine en ook zelfstandig in bijberoep dj / karaoke en volkspelen en spelletjes verhuur.
Ik denk dat als het internaat er voor mij niet was geweest, dan zou ik niet staan waar ik nu sta in het leven, dus bedankt voor alles iedereen die mij toen begeleid heeft.
Ik was leerling van de school en internaat van 1997 tot 2004 en behaalde met trots het diploma ruwbouw afwerking.

Toen de verbinding tussen mijn school en thuis niet optimaal was, begonnen mijn ouders na te denken over een internaat.
Ikzelf had ook behoefte aan meer structuur, dus gingen we op zoek naar een passend en goed internaat.
Onze keuze viel op Don Bosco, voornamelijk omdat je daar in de eerste jaren niet alles op je eigen kamer hoeft te doen. Het studeren in een gemeenschappelijke zaal bood veel meer structuur. Bovendien zorgde het voor aanzienlijk meer sociaal contact, wat een welkome afwisseling was van elke dag alleen op mijn kamer zitten.
Dit hielp me ook om sneller "volwassen" te...Toen de verbinding tussen mijn school en thuis niet optimaal was, begonnen mijn ouders na te denken over een internaat.
Ikzelf had ook behoefte aan meer structuur, dus gingen we op zoek naar een passend en goed internaat.
Onze keuze viel op Don Bosco, voornamelijk omdat je daar in de eerste jaren niet alles op je eigen kamer hoeft te doen. Het studeren in een gemeenschappelijke zaal bood veel meer structuur. Bovendien zorgde het voor aanzienlijk meer sociaal contact, wat een welkome afwisseling was van elke dag alleen op mijn kamer zitten.
Dit hielp me ook om sneller "volwassen" te worden en te groeien als persoon.
Wat mij persoonlijk erg aansprak, was de ruime aandacht voor ontspanning. Op woensdagen werden er leuke activiteiten georganiseerd, en "s avonds was er zelfs een bar waar je snacks kon kopen.
Met een klein hartje begon ik op 1 september aan dit avontuur. Op 30 juni van mijn zesde jaar stapte ik eruit, verrijkt met onvergetelijke momenten en ervaringen.
Ik heb er vriendschappen voor het leven gesloten, met sommigen spreek ik zelfs nu nog wekelijks af.